Door Ingrid Smits
Sam probeert zijn broertje uit de wind te houden. Maar dat lukt niet meer als er een arrestatieteam binnenvalt en in de kelder zwaar illegaal vuurwerk en munitie wordt gevonden.
Als Sam* thuis de jaszakken van zijn broertje doorzoekt, doet hij een bizarre ontdekking. Er zitten kogelpatronen in. “Wat nu?”, denkt de 20-jarige Rotterdammer. “Moet ik gaan klikken bij m’n moeder? Of kan ik mijn broertje maar beter in bescherming nemen?” Sam kiest voor het laatste. Hij legt de munitie in de kelder, waarvan alleen hij de sleutel zegt te hebben.
Zwaar en illegaal vuurwerk
Onder het appartementencomplex in Rotterdam ligt nog meer verboden materiaal, zoals Cobra’s-6. Het is zwaar, illegaal vuurwerk, dat Sam naar eigen zeggen gekocht heeft om ‘gewoon’ af te steken.
Dan, op een late avond in februari, gaat het mis. Sams broertje wordt in de trein betrapt als zwartrijder en blijkt een vuurwapen bij zich te hebben. Kort daarna valt een arrestatieteam zijn ouderlijk huis binnen. “Ik lag al te slapen, ik was in shock”, zegt Sam. “Maar ik dacht ook meteen aan de spullen in de kelder. Ik wist: die gaan ze nu vinden.”
Reeks explosies en beschietingen
“Snapt u dat de politie dit heel serieus nam?”, vraagt de rechter aan de verdachte. Ze gebruikt de woorden niet, maar het is duidelijk dat ze doelt op de enorme reeks aanslagen met explosieven en beschietingen van huizen in onze regio. “Dat was toen ook volop in het nieuws”, benadrukt ze.
Sam knikt. Hij heeft in de cel gezeten, nadat het arrestatieteam zijn kelder had doorzocht en kwam pas na drie dagen vrij.
Strafblad waar je ‘U’ tegen zegt
De jonge Rotterdammer oogt deze ochtend rustig en komt gemakkelijk uit zijn woorden. Hij heeft een snor, een baardje en een beetje borstelig haar. Zijn korte, zwarte donsjack heeft hij over de leuning van zijn stoel gehangen.
De verdachte groeit op zonder vader, vertelt hij de rechter, en heeft geen baan. Hij heeft een tijdje in de horeca gewerkt, maar het vele nachtwerk trok hij niet. “Ik overweeg om nu een hbo-opleiding te gaan doen.”
Zijn broertje? Da’s dus een heel ander verhaal. Die lijkt vooral bezig met de opbouw van een strafblad waar je ‘U’ tegen zegt. “Mijn moeder kan hem niet aan”, zegt Sam. “Ze is er verdrietig van. En radeloos. Ik heb tegen haar gezegd: stuur hem naar een internaat of naar een pleeggezin. Maar dat vindt ze moeilijk. Ze houdt heel veel van hem.”
De tekst gaat verder onder de foto.
Dreigende woningsluiting
“Weet uw broertje dat u hier nu zit?” wil de rechter weten.
“Ja”, zegt Sam.
“En wat vindt hij daarvan?”
“Hij heeft er niks over gezegd. We zijn niet meer zo goed met elkaar.”
“En uw moeder?”
“Die vindt dit heel jammer.”
De vondst in de kelder heeft grote gevolgen gehad, zo blijkt. Het gezin hing woningsluiting boven het hoofd en dreigde op straat gezet te worden. Maar dat onheil is inmiddels verdwenen. “Mijn broertje is het huis uit”, zegt Sam. “Dat scheelt.” Hij heeft inmiddels ook goed contact met een wijkagent. “Die mag me wel. Hij ziet dat ik totaal anders ben dan mijn broertje.”
“Ik denk dat meneer het lastig heeft gehad thuis”, zegt de officier van justitie als ze opstaat om met een strafeis te komen. “De politie zegt inderdaad: de problemen zitten bij het broertje.”
Milde eis
Haar eis is mild. Ze wil Sam niet vervolgen voor het verboden vuurwerk, omdat de politie het vuurwerkdossier slordig heeft aangeleverd. Blijft over: de verstopte munitie. Een voorwaardelijke geldboete van 225 euro vindt ze voldoende, zeker omdat Sam al drie dagen heeft vastgezeten.
Wat het vuurwerk betreft wil ze nog graag iets aan hem kwijt. “Ga er niet aan lopen knutselen”, zegt de officier moederlijk. “U houdt van gamen, heb ik begrepen. En het is fijn om daarbij tien vingers te hebben.”
Sams advocaat noemt de eis ‘meer dan redelijk en passend’. Dan is het wachten op het vonnis.
Het vonnis
“U had kunnen weten dat Cobra’s-6 hartstikke illegaal zijn”, zegt de rechter tegen Sam. “Ik vind niet dat u daar vrijspraak voor moet krijgen. En dat geldt ook voor de munitie. Het is gewoon: inleveren die hap.”
“Ja” reageert Sam. “Ik weet nu dat daar inleverpunten voor zijn. Dat wist ik toen nog niet. Ik dacht: ik gooi het later wel weg.”
De rechter vindt dat Sam de portemonnee moet trekken. Ze legt hem een boete van 225 euro op, plus vier dagen voorwaardelijke celstraf met een proeftijd van een jaar. “Ik wil dat u uw beste beentje gaat voorzetten”, zegt ze. “De zorg voor uw broertje moet u aan anderen overlaten, zodat u uw eigen zaken kunt oppakken. Ik hoop u hier niet meer terug te zien.”
“Dank u wel”, zegt Sam. “Dat voorwaardelijke mag van mij best honderd jaar duren. Want ik ben niet van plan om dit nog eens te doen.”
*De naam Sam is gefingeerd. Zijn echte naam is bekend bij de redactie van Rijnmond.
Volg ons ook op ons WhatsApp kanaal: https://whatsapp.com/channel/0029VaoRvYF6rsQtr0tBRu3u