Het is weer lente en dit jaar bloeit alles weer erg vroeg. Langs de wegen zie je heel veel struiken met witte bloemen. Ik vroeg me dit weekend af of dat meidoorns waren, maar bedacht dat die hun naam waarschijnlijk danken aan het feit dat ze in de maand mei bloeien. Of bloeiden ze nu juist gewoon al in eind maart door die vroege lente?
Ik google in dit soort gevallen nog al eens wat, maar ik vraag me soms af of ik dat alleen doe omdat het zo makkelijk is of omdat het me werkelijk interesseert. Het is hetzelfde als met te veel eten. Je eet niet te veel omdat je zo’n honger hebt, maar je eet te veel omdat het kan. Omdat dat bakje met borrelnootjes er nou eenmaal staat.
Is dat ook ongezond dan, te veel informatie? Ja, je krijgt er een zware kop van en je wordt onrustig als je te veel tot je neemt. Goed, ik nam me dit weekend dus voor om voortaan alleen nog maar dingen op te zoeken die ik echt nodig had, maar toen ik vanmorgen voor een dichtwedstrijdje wilde beginnen aan een gedicht over de lente kwam ik toch met een dilemma te zitten.
Ik bedacht namelijk de volgende zin: ‘De meidoorn bloeit dit jaar in maart’ en ik vond dat wel een vondst waarmee ik verder kon. Maar ja, die zin is natuurlijk alleen sterk als een meidoorn normaal gesproken pas in mei bloeit. Moest ik dat nou gaan opzoeken? Of maakt het niet echt wat uit? De dichter kan immers, net als ik, gewoon niet zo heel goed op de hoogte zijn van de Nederlandse flora. Of sta ik voor paal als ik iets suggereer dat niet klopt? Ja, dan schaam ik me en dan ga ik het toch opzoeken.
Marjolijn Faber wist niet wie de oorlog in Oekraïne was begonnen en dat Zelensky een gekozen president was. Het is je moeilijk voor te stellen, maar ze is dus kinderlijk onwetend, te lui om iets te checken én ze schaamt zich daar niet voor. Dat laatste is het ergste.
Je kunt alleen schaamteloos zijn als je je niet meer verhoudt tot de rest van de wereld. Maar ja, dat moet ook wel als je besluit om COA-medewerkers lintjes te weigeren.
Reageren kan via: peter.deliefde@rtvpapendrecht.nl